22 Eylül 2011 Perşembe

DİYOLAGLARIMIZ

Sanıyorum bu 2,5 - 3 yaş döneminin en güzel yanı da çocuğunuzla geçen diyaloglarınız.

Bazen o kadar güzel cümleler kuruyorlar ya da sözcükler telaffuz ediyorlar ki, dünyanın tüm zorlukları ve çirkinlikleri birden yok oluyor. Yüzünüzde kocaman bir gülümseme ile çocuğunuza sarılıp, mutluluğun en güzel anlarını yaşıyorsunuz.

Yaren'imin de son günlerde söylediği bazı kelimeler ve kurduğu cümleler de aynen bu cinsten

İşte bazı diyaloglarımız:

Parkta oynarken, bir arkadaşın bisikletini almaya çalışırken

Yaren: Anne ben bisikleti istiyorum

Anne: Peki arkadaşından izin aldın mı annecim

Yaren: Evet aldım

Anne: Ama ben hiç duymadım, aldın mı gerçekten

Yaren: Evet aldım

Anne: Emin misin?

Yaren: Evet, çok iyiyim.


Baba ile evde otobüs oyunu oynarken. Baba koltukta oturup, otobüs rolünü oynuyor. Ayağı kapı olarak çalışıyor. Yaren ise bir yolcu olarak otobüse iniyor ve biniyor. Kızım her bindiğinde şoför görevini de üstlenen baba, para vermesini istiyor. Parayı verdikten sonra ise soruyor;

Baba: Ne kadar para verdin kızım

Yaren : Çok buçuk para



Anne balkonda çamaşır sererken

Yaren: Anneeeeeeee, nerdesin nereye kayboldun

Anne : ???????, buradayım annecim balkondayım

Yaren: Napıyorsun balkonda

Anne: Çamaşır seriyorum

Yaren: Çamaşır ne yapar anne?

Anne : ???????

18 Eylül 2011 Pazar

KEŞKE BEN SENİN YERİNE HASTA OLSAYDIM

Ben veya kardeşlerim hastalandığımızda annem hep "keşke sizin yerinize ben hasta olsaydım der". Annem hep böyle söylediğinde "saçamalama anne, sadistleşme" derdik. Ama şimdi onu o kadar çok iyi anlıyorum ki. Yaren'im yaklaşık 10 gündür hasta. Önce kulak ağrımız başladı. Ve bunu bize söyleyen de kendi oldu. Kulağım ağrıyor demesi ve hiçbir şekilde dokundurtmaması ile birlikte hemen doktoromuza koştuk. Sağ kulağında hafif bir enfeksiyon başlangıcı vardı. Ağrı kesici ve antibiyotik ile tedavimize başladık. 1 hafta süren tedavi sürecinden sonra da kontrole gittiğimizde doktorumuz bize sevindirici haberi verdi. Herhnngi birşey yoktu ve ilaçları bırakabilirdik.

Ancak iki gün sonra bu sefer de kusmalarımız başladı ve ne olduğunu anlayamadık. O hareketli kzıım birden sessiz biri oldu. Başını ise ilk bulduğu yastığa ya da mindere koymaya başladı. Doktorumuzu yine aradık bu sefer de bulantı ilacı verdi, bir süre kullanmamızı eğer geçmezse kendisine getirmemizi istedi. Onu da 3 gün kullandık ve sonunda bunu da atlattık. Fakat bu sefer de en kötüsü başladı. Yaren bir türlü çişini yapmak istemiyor ve ağrıyor diye ağlamaya başlıyordu. 2 gündür bu şekildeyiz. Doktor, idrar tahlili istedi ama yaptırabilene aşk olsun.

Yaren'in doktor ve hastane antipatisi çok kuvvetli olduğu için bunu yapmamız mümkün olmadı. Hastanenin verniş olduğu ne idrar tahlili kabına çişini yaptı ne de poşet sondayı takmamıza izin verdi. Baktık ki olmayacak doktorumuz durumu anlatık ve onun önerisi ile antibiyotik ve ağrı kesici tedavisine başladık.

Bugün de yine çok sızlandı ve çişini öğlene kadar yapmadı. Gözümün önünde "anneeee" diyerek ağlamasına ve kıvranmasına hiç dayanamıyorum.

Ve keşke onun yerine ben hasta olsaydım diyorum.

Bunlar da İlginizi Çekebilir:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...