Ne çekiyoruz değil mi şu pazar günlerinden.. Özellikle de pazar akşamlarından....
Aslında derdimiz bizim pazartesi günü ile. Hiç gelmesin istiyoruz ve sıkıntısını pazar sabahından çekmeye başlıyoruz.
Sırf pazartesi yüzünden pazar günümüzü de heba edip duruyoruz çoğu zaman.
Çok keyifli bir gün geçirsek bile içimizde bir sıkıntı bize yarını hatırlatıp duruyor bir saatin alarmi gibi...
Saatler geçtikçe ve akşam yaklaşıkça bir kasvettir bastırıyor.
Bir de sevmediğiniz bir iş, gitmek istediğiniz bir iş ortamınız varsa.... İşte bu en kötüsü.. Geçmişte bir dönem bunu yaşamıştım bu duyguyu çok iyi biliyorum.
Çok sevdiğiniz işiniz olsa bile durum değişmiyor bazen... Hem kendimden hem de çevremdeki işini çok sevdiğini bildiğim kişilerden bunu biliyorum :)
Taş gibi yüreğinize oturuyor sıkıntı bazen. Dostlarla keyifle geçen ya da doğayla başbaşa zaman geçirdiğiniz bir haftasonu olmuşsa bu duyguyu daha yoğun yaşıyorsunuz..
Eee haliyle bırakmak istemiyorsunuz haftasonunu, hiç bitmesin istiyoruz....
Çalışan anneler için ise ayrı zor...
Pazartesi bir türlü sevilmiyor işte...
Oysa yaşamdan hızlıca bir gün daha geçip gidecek.....
Belki o gün çok güzel şeyler olacak...
Yeni şeyler öğreneceğiz belki ya da hayatımıza renk katacak yeni insanlarla tanışacağız...
Belki de uzun zamandan beri beklediğiniz haber ansızın o gün gelecek...
Kimbilir, belki de o pazartesi hayatınızda hep beklediğiniz gün olacak ....
Ne dersiniz her pazar akşamı böyle düşünmek lazım galiba :)
Mutlu Pazartesi'lere :)
